ORD 2013 Onderwijs Research Dagen Brussel

29- May 2013 00:00-31 May 2013 00:00

OVER WAARDEREN is het centrale thema van de Onderwijs Research Dagen 2013.

Het ORD programma staat dit jaar onder leiding van Prof. dr. Nadine Engels van de vakgroep Educatiewetenschappen van de Vrije Universiteit Brussel

De waarderende benadering in onderwijs heeft haar wortels in de positieve psychologie, die op haar beurt voortbouwt op het groeigeoriënteerde beeld van de humanistische psychologie. Centraal staat het ontdekken en ontwikkelen van talenten en sterke kanten van de lerende. In de Verenigde Staten wordt de talentgerichte benadering al ruim toegepast door scholen en instellingen voor hoger onderwijs.

Prof. dr. Mien Segers, Prof. dr. Maarten VanSteenkiste, en

Prof. dr. Joseph Kessels

verzorgen de plenaire inleidingen.

Klik hier voor het volledige programma

Key note Joseph Kessels:

ABSTRACT:Je kunt niet slim zijn tegen je zin!

De druk op leren en werken is groot. We willen de performance verbeteren, rendementen verhogen, doorstroom bevorderen en de internationale positie versterken. Belangrijke ingrediënten daarbij zijn een doelgerichte sturing op prestatieafspraken, evidence based, opbrengstgericht werken, verscherpt toezicht en verantwoording afleggen. Assessment, beoordeling, effectmetingen, rankings, accreditatie en registratie, spelen een grote rol bij het realiseren van het gewenste beleid.

Uiteindelijk doen we dat allemaal om leerlingen, studenten, trainees, medewerkers en professionals een groot genoegen te laten beleven aan leren en ontwikkeling. We hechten veel waarde aan het ontdekken van hun aanleg en het uitbouwen van hun bekwaamheden, liefst op een manier van samenwerken die energie en voldoening geeft. En dat alles om betekenisvolle dingen voor elkaar te krijgen die eerder niet mogelijk waren.

Is een waarderende benadering behulpzaam bij het versterken van het geloof in eigen kunnen, het ontwikkelen van een professionele identiteit en het vergroten van het plezier aan een leven lang leren?

Laten we eens verkennen hoe zou het zijn als de school- en werkomgeving een grote mate van autonomie en zelfsturing bevordert, die gericht is op een levendige uitwisseling van informatie en expertise. Waar je tegelijkertijd moeite moet doen om aantrekkelijk te zijn voor elkaar. Waar ligt het talent en de interesse van de ander? Kan ik er aan bijdragen en mijn voordeel mee doen? Is bevlogenheid een krachtiger drijfveer dan prestatiedruk?

Over waarderen gesproken: je kunt niet slim zijn tegen je zin!

De hand-out en referenties kun je hieronder ophalen