Deze beschouwing handelt over de wijze waarop de inzichten uit mijn studie andragologie (1972-1979) een rol spelen in mijn huidige werk. Het centrale thema is steeds geweest het ontwerpen van opleidingsprogramma’s voor volwassenen in de context van hun werk. Die context verandert en heeft op het ogenblik veel kenmerken van een kenniseconomie. Deze verandering heeft invloed op ons denken over leren, opleiden en het ontwikkelen van mensen. Centrale begrippen zijn kennisproductiviteit, sociaal kapitaal, zelfsturing, autonomie, emancipatie en het geloof in eigen kunnen. Mijn bijzondere belangstelling gaat daarbij uit naar opleidingen en vormen van leren die duurzame ontwikkeling en maatschappelijk verantwoord ondernemen ondersteunen.