Er dreigt een nieuwe maatschappelijke tweedeling te ontstaan. Aan de ene kant de kenniswerkers, aan de andere kant de door automatisering en rationalisering overbodig geworden uitvoerders. Zelfs voor traditioneel laaggeschoolde functies zijn complexe vaardigheden vereist. Personeelsontwikkeling moet zich daarom niet alleen richten op de hooggewaardeerde functies in het arbeidsproces, maar ook op het minimaliseren van een dreigende maatschappelijke scheiding tussen de ‘slimmen’ en de ‘dommen’. En daarbij hoort het afstemmen van werk op individuele vermogens en talenten. ‘Niemand kan immers slim zijn, tegen zijn zin in.’ Joseph Kessels over lerend werken in onze kenniseconomie.